Maandagmorgen 11 uur en ik lig in bad…. gewoon omdat ik last van mijn lijf heb en omdat “het kan”…. maak ik mezelf wijs want ergens knaagt er ook iets, ik voel me schuldig. Ineens moet ik aan mijn moeder denken, zij was gék op lezen. Maar met 8 kinderen en een boerderijtje was daar natuurlijk heel weinig tijd voor. Ze vertelde wel eens dat toen we het huis uit waren, ze soms “zomaar” overdag zat te lezen, dat dat vreemd voelde maar ook wel weer fijn. Het was haar “guilty pleasure” hoewel ze waarschijnlijk nog nooit van de uitdrukking gehoord had.
Dat guilty pleasure gevoel ervaar ik ook wel eens als ik “zomaar” door de week iets ongezonds eet. Of me in het weekend eens laat gaan en die zak chips toch leeg gaat. Ik voel me schuldig, maar het is ook lekker. Even stiekem op maandagmiddag toch een restje nootjes opeten, terwijl ik altijd iedereen adviseer om het weg te gooien of veilig op te bergen op maandagmorgen. Wat altijd zo jammer is, is dat de GUILT veel groter is dan de PLEASURE! En niet zozeer omdat ik me schuldig moet voelen, want ik ben aan niemand iets verplicht. Behalve aan mezelf….
En ik weet ook van mezelf dat ik me veel beter voel als ik het niet doe! Ik doe mijn lichaam echt geen plezier met die troep. Ook voel ik me beter en sterker als ik een gezond alternatief neem. Of ik ga even op onderzoek uit naar de achterliggende reden; zit ik niet zo lekker in mijn vel? verveel ik me? waar komt die snaaidrang vandaan? 99 van de 100 keer is het antwoord NIET dat ik echt trek heb als in “behoefte aan voedsel”. En als dat die ene keer wel zo is, dan voel ik me 100x beter als ik die behoefte vervul met een stuk fruit of een volkoren cracker met kaas.
Als ik even nadenk en de conclusie is dan toch dat ik behoefte heb aan iets anders, dan is dat warme bad nog helemaal zo gek niet, of een stuk wandelen, even met een vriendin appen of bellen, een boek lezen…. Ook al is het maandagmorgen 11 uur. Laten we van die guilty pleasures gewoon happy of healthy pleasures maken!
